Inhoudsopgave
Hersteld
Nu ik met steeds meer overtuiging kan zeggen dat ik hersteld ben is het ook tijd om de balans op te gaan maken. Wat heb ik verloren, maar vooral wat heb ik gewonnen de laatste twee jaar.
Verloren
Het hebben van een psychische ziekte komt net zoals het hebben van elke chronische ziekte met verliezen. Verliezen die je moet accepteren om verder te kunnen. Sommige verliezen moet je nemen zoals ze zijn en sommige vergen aanpassingen in je dagelijks leven.
Energie
Een van de verliezen die een aanpassing van mij dagelijks leven vereiste is het verlies van energie. Ik kan nu niet meer de uren maken op m’n werk die ik vijf jaar geleden maakte; op zich niet vreemd wat 60 tot 80-urige werk weken waren geen uitzondering. Waarvan ik dacht dat het normaal was in de IT; bleek ik er flink naast te zitten. Natuurlijk zijn de storingen of software updates buiten kantoor uren of in het weekend nog steeds part of the job. Echter heb ik nu overuren, dan neem ik daar zo snel mogelijk compensatie verlof voor op.
Wat ik ook niet meer doe is doorwerken om dingen af te willen maken terwijl er geen deadline is of één die nog lang niet inzicht is. Ik doe wat ik kan doen binnen die 8 uur dat ik werk. Wat me nu opvalt is dat deze manier van werken sneller werkt dan overuren maken. Want in die overuren wordt je moe, minder scherp en je maakt fouten..
Achteraf bleek dat harde werken ook een manier geworden te zijn om de depressie te vergeten en ging ik soms ook aardig dwangmatig om met taken.
Vertrouwen in medicatie
De eerste keer dat de medicatie aansloeg wist ik niet wat me overkwam, hetzelfde geld voor de terugval door het staken van de medicatie. Al maakte dat wel duidelijk dat ik nooit meer zonder medicatie zou kunnen.
Ik was dus ook superblij toen de medicatie weer aansloeg, maar kreeg een harde klap toen ik ondanks medicatie toch twee keer terug viel. Achteraf bleek het onder andere door problemen met de medicatie spiegel.
Toch realiseerde ik me toen dat alleen medicatie mij niet ging fixen, er was meer nodig. Ik had ook tools nodig als de medicatie om wat voor reden ook faalde.
Vriendschappen
De afgelopen vijf jaar zijn een aantal vriendschappen verbroken vaak door het uit elkaar groeien nadat we geen collega’s meer waren. Maar zeker één belangrijke vriendschap is verbroken zonder dat ik zelf een directe aanleiding voor kan vinden. Ik neem dus aan dat mijn psychische problemen van de laatste vijf jaar er iets mee te maken hebben. De pijn en verdriet hierover zijn gelukkig al verleden tijd… Al blijft de dwang wel eisen dat ik een antwoord moet hebben op het “waarom” terwijl ik weet dat daar waarschijnlijk nooit een antwoord op gaat komen.. Gelukkig heb ik met ergere dwangmatige zaken gedeald en zal dit ook wel een keer een echt gesloten boek worden.
Gewonnen
Naast dat ik wat dingen verloren heb, heb ik gelukkig vooral zaken gewonnen. Op dat punt kan ik zeggen dat de afgelopen vijf jaar heel veel inzichten hebben gegeven en kan ik zeggen dat die ellende ook echt wat opgeleverd heeft. Het was soms doorbijten en vechten maar het was het uiteindelijk allemaal waard.
Inzichten
Als ik iets geleerd heb de afgelopen vijf jaar is het wel het inzicht dat mijn gedrag niet echt gezond was. Het altijd proberen aardig gevonden te worden en alles goed te doen was vermoeiend en zorgde voor allerlei ongelijke relaties. Vooral de laatste therapie heeft me daarin enorm geholpen. Al is het nu soms wel even de balans zoeken; ik hoef nu niet ineens altijd mijn zin te krijgen.
Het belangrijkste wat ik voor mezelf geleerd heb is dat ik mijn gezin heel belangrijk vind. Dit houd niet in dat ik gelijk alles moet laten vallen voor het gezin. Er moet een goede balans zijn en daar heb ik nog wel stappen te maken.
Vertrouwen in mezelf
Alle (vrijwillige) opname die ik gehad heb hadden vooral met het feit te maken dat ik mezelf niet vertrouwde en ik bang was dat ik in een suïcidale bui iets doms kon doen. Tijdens mijn laatste opname heb ik hieraan gewerkt. Ik weet nu wat ik moet doen in zo’n bui en ik leerde dit als een symptoom te zien. Zo’n bui duurt maximaal een uur of twee wat de oplossing vrij simpel maakte voor mij. Ga gewoon wat doen, en neem desnoods wat zo-nodig medicatie.
De laatste terugval heb ik geen opname gehad, wat me geleerd om thuis met een terugval om te gaan. Natuurlijk hoop ik nooit meer een terugval te krijgen (de kans is van wel is helaas heel groot). Maar ik weet wat ik zo’n geval moet doen. Neem dagelijks zo-nodig medicatie in en neem contact op met een arts.
Kilo’s 😉
Zo’n beetje alle medicatie die ik slik staan bekend om gewichtstoename. Ik heb hier vooral de eerste maanden tot jaar last van. Daarna krijg ik vaak de eetlust wel weer onder controle. Nu ik ook een grens bereikt heb qua gewicht is het weer tijd om wat gezonder te gaan eten en meer te sporten. Dat is vorige keren ook gelukt en nu vast ook wel weer 😉
