Inhoudsopgave
Het begin
Sinds zo’n vijf jaar hoor ik het geluid van een kapotte tv in mijn rechteroor en lijk ik morse code te ontvangen in m’n linkeroor. Het was het start schot voor het openbarsten van de bom die “dwang stoornis met depressieve episodes” heet.
Vanaf dag één had ik het gevoel, dit gaat niet zomaar weg. Dus meteen een afspraak bij de huisarts. Hij vond (gelukkig dacht ik toen) dat m’n trommelvliezen ingetrokken waren. Met een kuurtje neusspray zou dat probleem binnen twee weken opgelost zijn. Helaas is het in die twee weken niet minder maar juist erger geworden.
Ook merkte ik dat geluiden veel harder binnen kwamen dan normaal. Na wat gezoek op internet kwam ik al snel de termen Hyperacusis en Tinnitus tegen. En vond daarbij ook de horror verhalen over mensen die uit het leven stapte door deze aandoening. Tegelijkertijd speelde de zaak Gaby Olthuis die euthanasie had laten plegen vanwege (een ernstige vorm van) Tinnitus en Hyperacusis.
De KNO arts
Omdat de huisarts en ik het belangrijk vond om te achter halen wat het gepiep nou veroorzaakte, besloot hij me door te verwijzen naar de KNO arts. Alle hoop had ik op die arts gevestigd want tjah als we een oorzaak vinden kunnen we er ook wat aan doen.
Helaas bestond het bezoek aan de KNO arts uit een gehoor test en een consult van zo’n 10 minuten. Het consult ging als volgt: “Tjah uw gehoor is bovengemiddeld goed, uw oren zien er ook goed uit van binnen dus leert u maar leven met het piepen..
Leren leven met
Al snel leerde ik dat het enige wat artsen toen voor je konden doen was je vertellen dat je er maar mee moest leren leven. Zo’n 5 jaar geleden kreeg iedereen dat te horen overigens.. Of je moest een betrokken KNO arts treffen.
Mijn leren leven met is een reis die nog steeds bezig is, medicatie helpt voor een groot gedeelte maar ik leer nu ook dat medicatie een steun in de rug in de verhaal is. Het accepteren dat het nooit stil meer is lukt wel steeds beter en heeft eigenlijk alleen nog tijd nodig.
Maar de reis tot nu toe was heftig. In het begin sliep ik amper meer, want de herrie zorgde ervoor dat ik niet in slaap viel. Tevens was de concentratie totaal weg en maakte het geluid me flink gespannen.
M’n hersenen kregen totaal geen rust meer, een constante prikkeling zorgde voor een chaos. Deze spanning/chaos en niet meer slapen zorgde ervoor dat ik compleet gek was geworden.
Het steuntje dat ik nodig had..
Na een lange weg van zoeken naar een manier om m’n slaap te fixen en ook de depressie kwam een ourdere psychiater uiteindelijk met clomipramine. Deze medicatie is een bekende in het behandelen van dwangstoornis. Want deze psychiater koppelde m’n obsessie met het oorsuizen en wat andere zaken wel er in de dwanghoek zitten.
Dit medicijn heeft me nu al meerdere keren uit een diep dal getrokken. Namelijk die 1e keer, de 2e keer na het stoppen en nu voor een 3e en 4e keer omdat de spiegel van de Clomipramine was ingestort.
Het is niet dat ik nu Tinnitus top vind, maar ik heb nu de ruimte die nodig is om er (opnieuw) mee leren te leven.
Waarschuwing
Voor mijn Tinnitus is nooit een oorzaak gevonden; echter zijn heel veel gevallen van Tinnitus te voorkomen. In de meeste gevallen is gehoor schade namelijk de oorzaak. Dit kun je simpelweg voorkomen door je gehoor te beschermen. Draag dus altijd gehoor bescherming op plekken waar je gehoor het flink te verduren heeft (concerten bijv) of de kans daarop aanwezig is (vuurwerk).
Want voorkomen kun je een hoop ellende besparen. Daarbij moet wel gezegd worden dat niet iedereen met Tinnitus het zo zwaar heeft. Het overgrote gedeelte went er vrij makkelijk aan en geeft grof gezegd geen ene fuck om die piep.
